seventeen evergreen çok uzun bi aradan sonra yeni albümünü şubatta piyasaya çıkaracak. albüme hazırlık 4 parçalık bi ep yayınladılar. ilk single polarity song. parça ortalama. ama video; aman yarabbi! muhteşem! tüketim toplumu eleştirisi böyle yapılır, arkadaş. konsept: ikinci el eşya mağazasında alışveriş yaparken eşyalar tarafından yutulan düşük gelirli insanlar.
detaylandırayım; aslında bizim bildiğimiz ikinci el mağazalardan değil, bir charity store. gönüllülerin bağışladığı eski eşyaları, ihtiyacı olanlara çok düşük fiyatlarla bazen bedavaya veren, derneklerce işletilen mağazalar. amerikada yaygın, bu mağazalara yardım yapınca vergiden düşüyolar felan. türkiyede belediyeler ve derneklerin bu işleri yürüten kolları var ama bildiğim kadarıyla bu tarz mağazacılık bizde henüz yok. bağış iyi bişey, şüphesiz. ama burada bağışlanan şey, çöp. birilerinin tüketip tüketip posasını çıkardığı objeler alım gücü olmayan insanlara sunuluyor. videoda izlediğimiz, üst gelir sınıfının çöpü, çöplüğü içinde boğulan fakir insanlar. "çöp" burada (ustalıkla) rengarenk, yumuşacık yün örgülerle soyutlanmış, daha iyisi olamazdı. gerçek hayat tam da böyle:
bizimkisi, zenginin çöpünün fakire iyilik diye sunulduğu akıl almaz bi'gezegen.
ya da kısaca kapitalist düzen.
şarkının sözleri de aşağı yukarı bu eksende şekillenmiş "embrace the polarity of life and the good and the bad we share..."
yönetmen terri timely, atlamayalım. görselde mighty boosh havası yakalamışsın, farketmedim sanma, gözüme girdin.
+ tüketim toplumu eleştirisi deyince bahsetmeden geçemeyeceğim bi'video; ace norton dan hustler. baştaki mayolu kızlara aldanıp geçmeyin, müzikten yılmayın, sonuna kadar izleyin:
detaylandırayım; aslında bizim bildiğimiz ikinci el mağazalardan değil, bir charity store. gönüllülerin bağışladığı eski eşyaları, ihtiyacı olanlara çok düşük fiyatlarla bazen bedavaya veren, derneklerce işletilen mağazalar. amerikada yaygın, bu mağazalara yardım yapınca vergiden düşüyolar felan. türkiyede belediyeler ve derneklerin bu işleri yürüten kolları var ama bildiğim kadarıyla bu tarz mağazacılık bizde henüz yok. bağış iyi bişey, şüphesiz. ama burada bağışlanan şey, çöp. birilerinin tüketip tüketip posasını çıkardığı objeler alım gücü olmayan insanlara sunuluyor. videoda izlediğimiz, üst gelir sınıfının çöpü, çöplüğü içinde boğulan fakir insanlar. "çöp" burada (ustalıkla) rengarenk, yumuşacık yün örgülerle soyutlanmış, daha iyisi olamazdı. gerçek hayat tam da böyle:
bizimkisi, zenginin çöpünün fakire iyilik diye sunulduğu akıl almaz bi'gezegen.
ya da kısaca kapitalist düzen.
şarkının sözleri de aşağı yukarı bu eksende şekillenmiş "embrace the polarity of life and the good and the bad we share..."
yönetmen terri timely, atlamayalım. görselde mighty boosh havası yakalamışsın, farketmedim sanma, gözüme girdin.
+ tüketim toplumu eleştirisi deyince bahsetmeden geçemeyeceğim bi'video; ace norton dan hustler. baştaki mayolu kızlara aldanıp geçmeyin, müzikten yılmayın, sonuna kadar izleyin:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder