3 Ocak 2012 Salı

kendime not

       dün gece uyumaya çalışırken beynimde vızıldayan bi milyon ideanın arasında farkettim ki bugün benim 10.123üncü günüm. tabi buraya nerden geldim? uyuyup uyanmakla ilgili bişeler vardı aklımda, acaba bu işi kaç kere yaptım diye düşünürken, o saatteki kafadan matematik işlemlerimle 10.000 in yakınlarında olduğumu farkettim. şaşırdım, heyecanlandım, kalktım, hesap makinesini aldım, uyku yalan oldu tabi. benim 10.000inci günüm 2eylül11 de geçmiş ben farketmeden.

       eylül84 sonrası doğumlu arkadaşlar! 10.000inci gününüz yaklaşmakta, haberiniz ola! 10.000 gün! söylemesi zor, saymak istesen sayamazsın bile. geçen sene bi dönem bi işi halletmeye çalışırken kendime 100günlük bir periyod belirlemiştim, bitmek bilmemişti. meğer o bitmek bilmeyen 100günlük dilimden 101 tane yaşamışımda haberim yok.
       ben 10.000gün hedefini bilmeden kaçırmışım. sıradaki büyülü gün hangisi olabilir diye düşündüm:
       11.111inci gün. benim kişisel takvimime göre 17eylül14 e tekabül etmekte. bu mühim gün için kendime nasıl bir hedef koyabilirim, şıkları görelim:
        evlenmek................................................................................hayır
        çocuk yapmak........................................................................hayır
        ev sahibi olmak.......................................................................hayır
        herşeyiyle içime sinen bir bina yapmak.....................................tabiki evet, ama gerçekçi olalım. mimari açıdan ne kadar kendini yiyen bi insan olduğumu düşününce, önümüzdeki 2-3 senelik dönemde bu hedefin gerçekleşeceğini sanmam.
        geriye ne kaldı? beni çok mutlu edecek bişey bulmalıyım.
        yıllardır kafamda kurduğum afrika yolculuğu belki. daha doğrusu kenya gezisi. tüm ülkeyi didik didik gezdiğim uzun bi ziyaret. şanslı insanların yaşadıkları aydınlanma anları vardır ya. "görünce, anlarsın" anı. sanki kenya ya gitsem, görsem anlayacakmışım gibi gelir hep. hayatı, zamanı, dünyayı...sanki tüm meselelerin çözümleri kenyada; çocukluğumun geçtiği memleketle tam da aynı meridyen üstündeki kenya kasabalarında -yaşam aslında sayılarla yazılır-
          tamam o vakit, karar verilmştir. 17eylül14 de kenyadım. biliyorum, kimileri hayat beklemeye gelmez, yapacaksan şimdi yap, yarının garantisi yok diyecek. haklılarda. ama ben, büyük keyiflere ulaşmadan önce beklemeyi severim. hem vardığın yer kadar yaptığın yolculukta felan filan.
           neyse çok dağılmasın. ben planımı yaptım. sizde henüz geride bırakmadıysanız, 10.000 ve 11.111 inci günleriniz için bişeler seçin.
     
           + müziksiz olmaz, kenya ulusal marşı;



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder